mashidkhosravi

فرزندان به هر دلیلی مثل ازدواج، تحصیل یا جستجوی استقلال ممکن است خانه را ترک کنند و زندگی خود را مستقل از والدین شکل بدهند در این شرایط خانواده ها ممکن است درگیر سندرم آشیانه خالی شوند

در این برهه والدین دچار غم و اندوه می شود. هرچند ممکن است که والدین، فرزندان خود را برای بزرگسالی ترغیب کنند، اما قدم نهادن فرزندان در راه بزرگسالی برای والدین دردناک است.

سندرم آشیانه خالی

سندرم آشیانه خالی یا (Empty nest syndrome) به احساسی از تنهایی اطلاق می شود که با ترک خانه توسط فرزندان در والدین اتفاق می افتاد.

والدینی که به گذراندن وقت با فرزندان عادت کرده اند حال تعامل کمتری با آن ها داشته و زمان کم تری آن ها را می‌بینند.

توجه داشته باشید که این مشکل بالینی نیست و از آنجایی که جدا شدن جوان از خانواده خود یک اتفاق طبیعی و سالم است، سندرم لانه خالی اغلب شناخته نمی شود.

زمانی که پدرو مادر کاری ندارند معمولا با فرزندان رابطه برقرار می کنند، بنابراین وقتی فرزندان خانه را ترک می کنند آن ها دچار غم و اندوهی می شوند و به طور معمول اندوه مادران بیشتر از پدران است.

برخی از والدین نیز بیش تر از دیگران این اختلال را تجربه می کنند، این والدین نشانه های زیر را دارند:

• تجربه های شیر گرفتن نوزادان از پستان، یا فرستادن آن ها به مدرسه، برای والدین دردناک بوده است.
• از تغییرات استقبال نمی کنند.
• والدینی که به توانایی های فرزندان خود اطمینان ندارند.
• والدینی که کاری خارج از خانه برای انجام دادن ندارند.
• والدینی که به نقش های خود به عنوان پدر و مادر به عنوان یک هویت نگاه می کنند.

نشانه های سندروم آشیانه خالی

همه والدین مستعد ابتلا به سندرم لانه خالی هستند البته این سندرم به عنوان اختلال شناخته نمی شود بلکه به دلیل شرایط و اثرات آزار دهنده نیاز به اقداماتی برای مقابله و کاهش دارد.

احساس ناراحتی والدینی که فرزندشان از آن ها دور است امری طبیعی است. ارتباط و صمیمیتی که بین والدین و فرزندان بوده است حالا کمتر شده و فرد احساس تنهایی می کند . افراد ممکن است دچار پریشانی شوند و به این نتیجه برسند که زندگی معنای خود را از دست داده است.

والدین تمام وقت (مادران یا پدران خانه نشین) در برابر سندرم آشیانه خالی آسیب پذیرتر می باشند. بزرگسالانی که با سایر وقایع استرس زای زندگی مانند مرگ همسر یا بازنشستگی نیز روبرو هستند نیز به احتمال زیاد این سندرم را تجربه می کنند.

علائم سندرم آشیانه خالی شامل افسردگی، احساس از دست دادن هدف، طرد شدگی، نگرانی، استرس و اضطراب می باشد.

این سندرم را می توان در فیلم ها و کتاب های زیادی مشاهده کرد.

نشانه های این اختلال در ادامه ذکر شده است:

• افسردگی از نشانه های دوری از فرزندان

گریه های شدید و طولانی و کاهش انگیزه در جنبه های مختلف زندگی افراد مشاهده می شود این افراد در زمینه های مختلف شغلی و غیره دچار مشکل می شوند.

معمولا این افسردگی کوتاه مدت می باشد اما در صورت نیاز فرد باید از افسردگی کمک بگیرد.

• از دست دادن هدف از نشانه های سندرم آشیانه خالی

والدین معمولا همیشه درگیر فعالیت های فرزند خود هستند و وقتی برای اهداف و برنامه های خود ندارند، بنابراین پس از این که دیگر مسئول کارهای فرزند خود نیستند احساس پوچی پیدا می کنند.

البته معمولا والدین با گذشت زمان فعالیت ها و اهدافی برای خود مشخص می کنند. والدین باید پیش از این خود را برای این کار آماده کنند و اهدافی را برای خود مشخص کنند.

• ترس از طرد شدگی

ترس از طرد شدگی معمولا ریشه در وابستگی بیش از حد به فرزندان دارد، به طور مثال والدینی که تمام زندگی خود را صرف فرزند خود کرده اند و بجز او هیچ هدفی در زندگی خود نداشته اند، درگیر این احساسات می شوند.

برای درمان ترس از طردشدگی معمولا باید به روانشناس مراجعه کرد، در صورت درمان نشدن این مشکل والدین تمایل زیادی به دخالت در زندگی فرزندشان پیدا می کنند و نمی توانند استقلال فرزند خود را بپذیرند.

• استرس و اضطراب در مورد فرزندان

اگر فرزند شما به دانشگاه در شهر دیگری رفته باشد، طبیعی است که نگران نحوه زندگی او باشید. چیزی که طبیعی نیست، احساس اضطراب مداوم در مورد سلامت و نحوه زندگی فرزندتان است.

از تماس تلفنی مدام با فرزندان خود خودداری کنید، دائم به فرزندتان یادآوری نکنید که چگونه کارهایش را انجام دهد. این یک فرصت برای کودک شماست تا مهارت هایی که به او آموخته اید را تمرین کنید.

منبع : سندرم آشیانه خالی چیست و چه علائمی دارد؟